تحقیق آماده در مورد زندگی و آثار میرزامحمد علی شاه آبادی

 عنوان : زندگی و آثار میرزامحمد علی شاه آبادی 

 فرمت : doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 12 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

فهرست :

طلوع ستاره 3
شخصیت عرفانی شاه آبادی 4
آهنگ رجعت 5
فعالیتهای سیاسی آیه الله شاه آبادی 5
فرزندان آیه الله شاه آبادی 6
شاگردان آیه الله شاه آبادی 7
آثارقلمی آیه الله شاه آبادی 8
مروری برآثار آیه الله شاه آبادی[13] 9
جرعه ای از عرفان 9
سیره معنوی آیه الله شاه آبادی 10
آخرین منزل هستی 11
منابع 11

بخشی از متن :

درسال 1292ق[1].درمنزل آیه الله میرزا محمد جواداصفهانی حسین آبادی (بیدآبادی )کودکی دیده به جهان گشود که نامش را(محمدعلی) نامیده اند آیه الله بیدآبادی خود فقیهی ژرف اندیش ووارسته وصاحب کرامت بود که درتربیت فرزندانش همت و توجه فوق العاده ای داشت.

تحصیلات واساتید
میرزامحمد علی شاه آبادی مقدمات علوم حوزوی را درنزد پدر بزرگوارش دراصفهان آموخت ،وبه فراگیری دیگرعلوم ازمحضر عالمان نامدار همچون مرحوم میرزامحمد هاشم چهار سوقی(صاحب المبانی الاصول) و برادر بزرگ خود آقا شیخ احمد مجتهد بهره برد و پس ازآن راهی تهران شد،و در درس میرزاحسن آشتیانی( صاحب بحر الفوائد)درس فقه واصول را آموخت وازمحضر استاد میرزا هاشم گیلانی فلسفه و از میرزا ابوالحسن جلوه،عرفان رافراگرفت.

وی درسال 1310ق.درسن هجده سالگی درجه اجتهادش را از علمای قم دریافت کرد[2].آیه الله شاه آبادی یکی از شش نفری است که از میرزای شیرازی گواهی اجتهاد دریافت کرد ،چنانکه آیات عظام شیخ الشریعه اصفهانی ،سیداسماعیل صدر،شریانی ،میرزا خلیل تهرانی هم به عارف کامل شاه آبادی گواهی اجتهاد داده اند .[3]

محمدعلی شاه آبادی درسال 1312اولین وبهترین استاد خود یعنی پدر مهربانش راازدست داد،ولی این حادثه تلخ مانع تحصیل اونشد وبه ادامه

فراگیری علوم اسلامی پرداخت،وپس از مدتی راهی نجف اشرف شدهاز محضر آخوند خراسانی ومیرزا حسین خلیلی ودیگراساتید بهره جست و در سامرا نیز ازمیرزامحمد تقی شیرازی معروف به میرزا ی کوچک ومیرزای دوم بهره فراوان علمی برد.

وی پس از هشت سال اقامت درعتبات عالیات به علت دلتنگی شدید مادر به ایران بازگشت وپس ازآن به تهران درخیابان شاه آبادساکن ،وبه ترویج علوم ومعارف اسلامی وتربیت طلاب پرداخت.

منابع :

[1] هیات تحریر موسسه فرهنگی مطالعاتی شمس الشموس؛ آسمانی؛ شرح زندگانی آیت الله شاه آبادی، شمس الشموس، 1383، آیین چاپ، سوم، ص 7.
[2] جمعی ازپزوهشگران حوزه علمیه قم؛گلشن ابرار؛معروف ،1382،دوم ،دانش ،ج 2،ص 602
[3] مجله التوحید؛شماره .66،ص 36
[4] استادی ؛رضا؛نوزده ستاره ویک ماه شرح حال چند نفر از فقها وحکما،قدس ،ارزشمند،1382،اول ،528
[5] مختاری ؛رضار؛سیمای فرزانگان ،تبلیغات اسلامی،دفتر تبلیغات اسلامی،1375،نهم،ص 87
[6] همان ؛گلشن ابرار،ص 603
[7] مجله تاریخ وفرهنگ معاصر ،شماره 5ص187
[8] ستاد احیای امر به معروفو نهی از منکر؛پیکار بامنکر درسیره ابرار،نشر معروف ،1376،دانش،دوم،ص139
[9] همان ،گلشن ابرار،ص.604
[10] همان ؛آسمانی ؛ص 112
[11] همان ؛گلشن ابرار،ص607
[12] همان؛گلشن ابرار،ص606
[13] همان ؛سیمای فرزانگان،صص .88،89
[14] همان ؛سیمای فرزانگان،ث 87.
[15] همان؛آسمانی،ص 182
[16] همان ،گلشن ابرار،ص 607

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .

مبانی نظری و پیشینه آموزش خود کنترلی و پرخاشگری

مبانی نظری و پیشینه آموزش خود کنترلی و پرخاشگری

50 صفحه

همراه با منابع

پرخاشگری

خشم و پرخاشگری هیجان های جهان شمولی  هستند که در همه فرهنگ ها دیده می شوند (صادقی و همکاران، 1381). واژه پرخاشگری زیر مجموعه اختلال سلوک[1]، ازریشه لاتین «aggression»، مشتق شده که به معنای پیش رفتن ونزدیک شدن به هدفی می باشد.اما در اصطلاح روانشناسی تعاریف بسیار زیادی برای آن ارائه شده است، ازجمله: پرخاشگری معمولا به رفتاری اطلاق می شود که قصد از آن صدمه رساندن (جسمانی و زبانی) به فرد دیگر یا نابود کردن دارایی افراد است. واژه اصلی در این تعریف قصد است (اتکینسون و همکاران،ترجمه براهنی و همکاران،1381).

کریک و کروک پیتر(1995)، پرخاشگری را شامل تمام رفتارهایی می دانند که به قصد صدمه زدن یا آسیب رساندن به دیگران انجام می شود. در این تعریف، صدمات هم شامل صدمات فیزیکی و هم شامل صدمات روانی (صدمه به عزت نفس و موقعیت اجتماعی افراد) می باشد.

هرگونه رفتار(منفعل و فعال) که بوجود آورندۀ هرگونه صدمه ای (فیزیکی و روانی) روی هرنوع هدفی با قصد و بدون قصد و بر روی هر موجودی (زنده یا غیر زنده) باشد، پرخاشگری محسوب می شود. بنابراین رفتار پرخاشگرانه فقط یک عمل فعال مانند کتک زدن نیست، بلکه می تواند شامل یک رفتار کاملاٌ منفعل، مانند ممانعت از انجام کاری هم باشد. موجود پرخاشگری حتماٌ نباید یک موجود زنده باشد، بلکه می تواند یک موجود غیر زنده مانند طوفان شدید، رعد و برق و زلزله هم باشد که ضربات مهلکی بر جان و مال انسان ها وارد می کند(فرانکن[2]،ترجمۀ شمس،1384).

به عقیدۀ بسیاری از محققان و نویسندگان، قصد و نیت در تعریف پرخاشگری از اهمیت خاصی برخوردار است. آنها قصد را اینگونه معنی می کنند:

پورافکاری(1376)، پرخاشگری را اینطور تعریف می کند:اصطلاحی بسیار کلی برای انواع گوناگونی از اعمال همراه با حمله و خشونت. چنین اعمالی را می توان فرض کرد که با یکی از دلایل زیر برانگیخته می شوند: 1- ترس 2- میل به ایجاد ترس 3- میل به پیش بردن عقاید و علائق شخصی.

[1] Conduct disorders

[2] Franken