تعداد صفحه: 10
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
اسم
تعریف
تقسیمات اسم
اسم عام و اسم خاص
اسم ذات و اسم معنی
اسم ساده و اسم مرکب
معرفه و نکره
انواع اسم معرفه
علامتهای اسم نکره
اسمهای مفرد، جمع و اسم جمع
علامتهای جمع
اسم جمع
اسم جامد و اسم مشتق
انواع اسم
اتباع
اسم آلت
اسم صوت
اسم مصغر
مصدر
اسم مصدر
کاربرد اسم در جمله
اسم
اسم یا نامواژه یا نام یکی از مقولههای واژه در دستور زبان است.
تعریف
اسم کلمهای است که میتواند مستقیماً نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص، حیوان، شی یا مفهومی به کار میرود.
تقسیمات اسم
اسم عام و اسم خاص
اسم عام، اسمی است که بر همه افراد و اشیاء و مفاهیم دلالت کند و بین همه آنها مشترک باشد (مانند «کتاب»، «مرد») و اسم خاص، اسمی است که تنها به یک فرد یا شی اشاره دارد و همه را شامل نمیشود (مانند «فرزام»، «بیستون»، «ایران»)
اسمهای خاص را به چهار دسته میتوان تقسیم کرد:
اسم مخصوص انسانها: مانند «سهراب»، «مهتاب» اسم مخصوص حیوانها: مانند «رخش»، «شبدیز» اسم مخصوص اماکن مختلف جغرافیایی مانند «آسیا»، «ایران»، «اهواز» اسم مخصوص اشیائی که بیشتر از یکی نیستند: مانند «انجیل»، «تخت طاووس»، «کوه نور»اسم خاص را جمع نمیبندند، مگر در مواردی که مقصود از آن مثال یا مانند و نوع باشد : ایران در کنار فردوسیها و سعدیها و حافظها پرورده است. که مقصود همان فردوسی و سعدی و حافظ است و در حکم اسم عام میباشد و توسط ها جمع بسته میشود. این نوع جمع بستن در ادبیّاتِ فارسی نیز به چشم میخورد:
فریدونان زِ ره مرکب برانند
به جز گاوان در این وادی نمانند عطّارِ نیشاپوری
یوسفان از رشکِ زشتان مخفی اند
که ز عدو خوبان در آتش میزیند مولوی
اسم ذات و اسم معنی
اسمهایی که به صورت مستقل در خارج از ذهن وجود دارند و محسوس و قابل دیدن هستند را اسم ذات میگویند (مانند «گل»، «مرد»)و اسمهایی را که به صورت مستقل در خارج از ذهن وجود ندارند و وابسته به حضور دیگری هستند را اسم معنی میگویند (مانند «زیبایی»، «دلاوری»).
اسم ساده و اسم مرکب
اسمی که دارای یک بخش است و نمیتوان آن را به دو یا چند بخش معنیدار تقسیم کرد را اسم ساده میگویند (مانند «نام»، «انسان») و اسمی که از دو یا چند بخش معنیدار تشکیل شده است را اسم مرکب میگویند(مانند کتابخانه : کتاب + خانه).