تحقیق آماده در مورد سرقت آثار هنری و ادبی

 عنوان : سرقت آثار هنری و ادبی 

 فرمت : doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 24 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

  ★  تحقیق دارای نتیجه گیری است .

فهرست :

مقدمه 5
گفتار اول: حقوق مالکیت فکری 6
مبحث نخست: مالکیت فکری چیست؟ 6
مبحث دوم: حقوق مالکیت فکری چیست و چه نقشی دارد؟ 7
گفتار دوم: پیشینه تاریخی حمایت از حقوق مالکیت فکری 8
حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری در ایران 8
گفتار سوم: آثار و اشخاص مورد حمایت 10
محسوس بودن شکل اثر 10
اصیل بودن اثر 10
چاپ یا پخش یا نشر یا اجرا برای نخستین بار در ایران 11
مالیت داشتن اثر 11
ثبت اثر 12
گفتار چهارم: گونه‌های آثار و پدیدآورندگان 13
مبحث نخست: گونه‌های آثار هنری و ادبی که مورد حمایت قانون قرار می‌گیرد 13
مبحث دوم: خلاءهای قانونی 15
اثار شفاهی 15
آثار غیر قابل حمایت 16
مبحث سوم 16
مدت حمایت 16
گفتار پنجم: بررسی جرایم در ایران 17
مبحث اول: جرم نشر یا پخش یا عرضۀ اثر دیگری 17
جرم نشر، پخش و عرضه کتب و نشریات وآثار صوتی 19
جرم چاپ و پخش و نشر ترجمه دیگری 19
جرم نشر، پخش و عرضه آثار سمعی- بصری 19
مبحث دوم: جرم بکار بردن نام و عنوان ونشان ویژه ای که معرف اثر است 20
مبحث سوم: جرم اقتباسی غیر قانونی 21
مبحث چهارم: جرم تغییر یا تحریف آثار ادبی – هنری 21
مبحث پنجم: سایر جرایم 22
گفتار ششم - مجازات‌ها 23
بررسی ضمانت اجراهای کیفری 24
نتیجه‌گیری 24
منابع 25

مقدمه :

حمایت از مالکیت ادبی و هنری در گسترۀ فرهنگی ایران زمین به طور اعم و در عرصۀ نشر دانشگاهی به طور اخص از مهم‌ترین مسائلی است که صاحبان آراء و اندیشه، ناشران و مسئولان فرهنگی و در طیف گسترده و کلی پدید آورندگان همه گونه آثار فرهنگی و هنری باید به آن بپردازند این مسأله مهم که اینک چالش بزرگ را در مبادلات جهانی پدید آورده ناگزیر باید در ایران با رهیافتی علمی سازمان پذیرد. حقوق مالکیت ادبی و هنری در عرصه‌های نشر، رسانه‌های گروهی مانند رادیو و تلویزیون، نرم‌افزارهای کامپیوتری و غیره که نقش تأثیرگذار آنها در تحولات اجتماعی جوامع حرکت‌آفرینی و رشد و توسعه پایدار اقتصادی – اجتماعی آن‌ها انکارناپذیر است – یکی از شعب مهم مالکیت فکری به شمار می‌رود. از نظر تاریخی نیاز به وضع قوانین در دفاع از حقوق مالکیت ادبی به پیدایش صنعت چاپ در اواخر قرن پانزدهم میلادی باز می‌گردد. این صنعت که از همان اوان پیدایش اهمیت خود را در ترویج و توسعه علمی جامعه بشری نشان داد امکان سوء‌استفادۀ وسیع ناشران و چاپخانه‌داران را از آثار پدیدآورندگان نیز فراهم آورد در سده‌های 16 و 17 و با طلوع جنبش اصلاح مذهب و اندیشه‌های حاکم در عصر رنسانس تکیۀ این نهضت‌ها بر حقوق و آزادی‌های فردی و اعتراض‌های سرسختانۀ نویسندگان و هنرمندان دولت‌ها را بر آن داشت که حقوق پدیدآورندگان را در جنبه‌های مادی و معنوی به رسمیت بشناسند و آن را در قوانین موضوعۀ خود بگنجانند این حقوق پس از تثبیت در داخل مرزها به واسطۀ داد و ستد بین کشورها و تأکید صاحبان آثار ادبی و هنری به حفظ حقوق خود در کشورهای دیگر ابتدا در فرآیند معاملات متقابل کشورها و سپس در قراردادهای چند جانبه و جهانی بسط و تکامل یافت. امروز دیگر حتی مسألۀ زبان اصلی آثار ادبی و هنری نیز مانعی برای استفاده از آنها در خارج از مرزهای جغرافیایی آن زبان به شمار نمی‌آید. چه این مشکل در مورد آثار مکتوب از طریق ترجمه و احتمالاً در آینده نزدیک به وسیلۀ کامپیوترهای مترجم و در مورد فیلم‌های سینمایی از راه زیرنویس و دوبلاژ قابل چاره‌جویی است. مشکل حفظ حقوق مالکیت فکری بعضی از آثار و محصولات جدید مانند نرم‌افزارهای رایانه‌ای طراحی‌های صنعتی و نظایر آن‌ها نیز در خور ذکر و تأمل است. مؤلفان و مصنفان و هنرمندان پی‌افکنان و طلیعه‌داران فرهنگ و تمدن بشری‌اند اگر آثار گرانسنگ اندیشمندان و متفکران جامعه از تعرض مصون نماند و پدید آورندگان به حمایت مؤثر و قوی دولت‌ها از آثار خود دلگرم نباشند بدون تردید استقلال اقتصادی، علمی، فنی و فرهنگی ملت‌ها دستخوش تزلزل خواهد شد.

منابع :

امانی . تقی . قوانین و مقررات حقوق مالکیت فکری . انتشارات بهنامی . 1383
آیتی. حمید. حقوق آفرینشهای فکری . نشر حقوقدان. پاییز 1375
میرحسینی.سید حسن. مقدمه‌ای بر حقوق مالکیت معنوی . نشر میزان . زمستان 1385
الستی . ساناز . حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری. نشر میزان. بهار 1383
حبیب . سعید /شفیعی شکیب . مرتضی .سخنرانی ها و مقالات همایش ملی بررسی حقوق مالکیت ادبی و هنری . خانه کتاب . خرداد 83

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .

مقاله انواع ادبی

مقاله انواع ادبی

تعداد صفحات : 28صفحه

فرمت : word ( قابل ویرایش )

برای خرید و دانلود به انتهای متن مراجعه کنید.

قسمتی از متن:

فهرست مطالب:

انواع ادبی چیست؟         1

سابقه انواع ادبی           5

نظریات مختلف درباره طبقه بندی کردن انواع ادبی            6

نقد نوعی یا نقد بر مبنای انواع ادبی        6

تمییز انواع ادبی            7

نوع، سبک، ساخت، شکل 7

انواع ادبی در ایران        7

انواع حماسه      8

ادبیات یونانی : ایلیاد و اودیسه  10

ادیسه   10

منشا ادب غنایی 10

ادبیات غنایی داستانی    11

سبک ادب غنایی 11

ادب غنایی و وصف         12

تراژدی یا غمنامه            12

منشاء تراژدی     13

ادیپوس شاه      14

انواع رمان از نظر ساخت 14

انواع رمان برحسب موضوع         15

انواع رمان از نظر پلات    16

ریشه لغوی داستان و حکایت       16

ملاحظاتی در باب داستان های سنتی ایرانی           16

انواع داستان های کهن از نظر موضوع و سبک       18

ادبیات تعلیمی   19

زندگی نامه نویسی         19

مرگ قصیده      19

قصیده به نثر    20

غزل      20

رباعی    21

دوبیتی  22

قطعه     22

چهارپاره            23

قالب شعر نو      23

رباعی سه بیتی  23

منابع و مآخذ      24

انواع ادبی چیست؟

انواع ادبی، در ردیف نظامهایی از قبیل سبک شناسی و نقد ادبی، یکی از اقسام جدید علوم ادبی و یا به قول فرنگی ها یکی از شعبه ها و مباحث نظریه ادبیات Theory of literature است. موضوع اصلی آن طبقه بندی کردن آثار ادبی از نظر  ماده و صورت در گروه های محدود و مشخص است.

اگر بخواهیم به ادبیات هم از دیدگاه عملی نگاه کنیم، باید بتوانیم آثار ادبی را طبقه بندی کنیم و انواع مشابه آثار ادبی را در طبقات مخصوصی قرار دهیم . زیرا مهمترین مختصه علم این است که می تواند طبقه بندی کند. این مهم در ادبیات به وسیله انواع ادبی صورت می گیرد.اما در انواع ادبی هدف اصلی طبقه بندی کردن بر حسب ساختمان آثار ادبی و مختصات درونی و ساختاری آنهاست. باید خاصه های مشترک دسته یی از آثار ادبی را استخراج کرد و وجوه تفارق را با دسته های دیگر نشان داد، و این هدفی دشوار و دیریاب است از این رو ناچار، گاهی به طبقه بندی کردن بر حسب صورت (مثلا تعداد ادبیات و وضع قافیه) بسنده می شود.

در ادبیات غرب از تلفیق تراژدی ـ کمدی Tragicomedy به وجود آمده است که ارسطو در کتاب فن شعر از آن سخن نگفته بود؛ و یا در ادبیات ما مولانا از تلفیق غزل و مثنوی، قالب غزل ـ مثنوی را بر ساخته است که بدیع نویسان سنتی از آن سخن نگفته اند و یا سعدی در قالب حماسی قصیده، به ادب تعلیمی (پند و اندرز) پرداخته است و از این رو در مختصات قصیده تغییراتی وارد کرده است.

شاهنامه از آن جا که به طرح داستان های اساطیری و ملی قوم ایرانی پرداخته است، جنبه حماسی دارد و حماسه، شعر بلند روایی است. فردوسی برای طرح مطالبی مفصل ـ حدود شصت هزار بیت ـ ناچار بوده است قالب مثنوی را برگزیند. هم چنین در سده های نخستین ادب فارسی که تفوق با آثار حماسی بود قالب قصیده رواج داشت و بعدها به عللی که مشروحا در مباحث تاریخ ادبیات و سبک شناسی مذکور است، ادب غنایی که در غزل متجلی می شود جای حماسه و قصیده را گرفت.

تینیاف Tynyanov یکی از فرمالیست های روسی می گوید :

«مساله تاریخ ادبیات و بحث تحول ادبیات، همان بحث جانشینی فرم های ادبی است.»

سلسله مراتب نوع یا نظام نوعی gener – system در دوره های سبکی ما کم و بیش چنین است :

سبک خراسانی : قصیده، قطعه، مثنوی، رباعی، ترکیب و ترجیع بند، غزل

سبک عراقی : غزل، مثنوی، رباعی، قصیده، قطعه، ترکیب و ترجیع بند

سبک هندی : غزل، مثنوی، قصیده، قطعه

به نظر ما بهتر است بگوییم انواع، گاهی در دورانی مورد بی توجهی و غفلت قرار می گیرند، اما ممکن است در ادوار بعد دوباره تجدید حیات کنند، مثلا غزل بعد از رواج شعر نو مورد بی توجهی قرار گرفت؛ اما امروزه دوباره مرسوم شده است. چنانکه غزل امروزی تحت تاثیر شعر نو، تحول و تکاملی یافته است.

دیگر از مباحث انواع ادبی، بحث پیدایش انواع است که در آن از پیدایش و حتی تاریخچه انواع ادبی سخن می رود. برخی از اشعار نو مثلا «پریا»ی احمد شاملو بر مبنای ترانه های عامیانه ساخته شده است و یا جمال زاده و صادق هدایت در نگارش برخی از داستان های خود، از مایه های ساختاری داستان های عامیانه‌وفولکلوریک‌استفاده کرده اند.

می توان آثار و انواع ادبی قدیم را به شکل و صورت آثار و انواع جدید ادبی در آورد. استفاده از عناصر کهن هنری، در موسیقی و تئاتر هم مرسوم است.

آیا همه انواع ادبی در نزد همه اقوام وجود داشته است؟ مسلما خیر، چنان که نوع ادبی داستان کوتاه در ایران، بر اثر تقلید از نمونه  های غربی، بعد از مشروطیت به وجود آمده است و قالب رباعی در ادبیات قدیم عربی وجود نداشته است. این بحث ممکن است به این جا منجر شود که اقوام مختلف کدام یک از انواع را از یکدیگر تقلید کرده اند؛ چنان که یک نظریه در باب  پیدایش رباعی این است که از شعر اقوام ترک و  چینی تقلید شده است.

به خوبی مشهود است که این در ادب، تا کنون از دیدگاه انواع ادبی مورد مطالعه جدی قرار نگرفته است، مثلاً با توجه به این که اکثر اشعار دیوان کبیر مولانا در قالب غزل است، چنین به نظر می رسد که دیوان مزبور از نوع ادب غنایی باشد؛ اما دقت بیشتر، ما را به برخی از مختصات حماسی در غزلیات آن راهنمایی می کند، چنانکه باید برای آنها به  نوع مختلط غنایی ـ حماسی قایل شد. حضور عناصر حماسی در متون عرفانی گاهی به حدی زیاد است که به ناچار باید به نوعی حماسه که آن را می توان حماسه عرفانی نامید قایل شد.

یک اثر  حماسی ممکن است تمام مختصات حماسه را نداشته باشد یا  چیزهایی بر سری داشته باشد.

مشکل دیگر این است که کار انواع ادبی، طبقه بندی آثار صرفا ادبی است؛ اما در مطالعات ادبی گاهی با آثار مهمی سرو کار داریم که از دیدگاه ماده ادبیات کاملا جزو ادبیات محسوب نمی شوند؛ اما از نظر ماده جزو تاریخ محسوب می شوند. و به همین ترتیب آثار متعددی را می توان نام برد که بیشتر، از جنبه های فلسفی یا عرفانی مورد  توجه اند تا از نظر ادبی، و باید مسامحه آن ها را در نوع ادب تعلیمی قرار داد. آثاری از قبیل مثنوی معنوی یا سیر العباد الی  المعاد که به اصطلاح جزو شعر علمی هستند و تفکر خاصی را آموزش می دهند. در ادبیات قرون وسطایی هر ملتی دیده می شود که برخی از فرمهای ادبی در خدمت موضوعات غیر ادبی اند.

آثاری که جزو فرعی یک طبقه بندی کلی هستند مثلا نوول نامه یی یا نوول تاریخی زیر مجموعه نوع نوول محسوب می شوند.

گاهی خاصه های اصیل یک نوع در اثری بیشتر و قوی تر و در اثر دیگر کمتر و کم رنگ تر است. هر اثر حماسی تحقق بالفعلی از تفکر و زبان حماسی است، اما تفکر و زبان حماسی، یک امکان بالقوه است.

از این رو باید گفت که هر اثر حماسی نسبت به خود حماسه نسبت خصوص و عموم دارد. بدین ترتیب هر نوع ادبی، مجموعه نامحدودی از آثار ادبی است. پس در حقیقت نمی توان گفت که فلان اثر حماسه است، بلکه باید گفت از آثار حماسی است، یا عضو و شاخه یی از حماسه است.

ممکن است اثری امروزه زنده باشد، اما نوع آن رایج نباشد؛ مثلا کلیله و دمنه امروزه تا حدی خوانده می شود اما نوع فابل مرسوم نیست، یا  گلستان هنوز خوانده می شود حال آنکه شیوه ادبی آنکه یکی از فروع مقامه نویسی و نثر موزون است رایج نیست.

یکی از مسایل غامض ادبی، بیان تشابهات و فروق مفهوم سبک و نوع است.

اهمیت کدام نوع ادبی بیشتر است؟ ارسطو تراژدی را از حماسه برتر می دانست، و افلاطون حماسه را بر تراژدی ترجیح می داد. در دوره رنسانس حماسه را عالی ترین نوع از انواع ادبی می دانستند و امروزه نوع رمان را بر همه انواع ترجیح می نهند. در مبحث انواع ادبی واضح است که برخی از انواع مانند حماسه و غنا و تراژدی و کمدی از انواع دیگر گسترده تر و مهم تر هستند و بسیاری از انواع فرعی را می توانند شامل شوند.

انوری قصیده پرداز قرن ششم یک جا مسائل روانی و یک جا مسائل اجتماعی را در پدید آمدن انواع شعر خود موثر دانسته است :

خاطری چون آتشم هست و زبانی همچو آب

فکرتی تیز و ذکائی رام و طبعی بی خلل

ای دریغا نیست ممدوحی سزاوار مدیح

وی دریغا نیست معشوقی سزاوار غزل

در حماسه ممکن است به کنش های تراژیک هم برسیم، اما اصل بر دلاوری ها و سلحشوری ها و ایجاد افتخار و دادن امید به یک قوم و ملت است.

سابقه انواع ادبی

سابقه انواع ادبی مثل غالب علوم ادبی به آثار ارسطوی یونانی و هوراس Horace رومی می رسد. در فن شعر آنان، حماسه و تراژدی دو نوع عمده اند، هر چند ارسطو از ادب غنایی Lyric بحث نمی کند، ولی به طور کلی می تو ان گفت انواع عمده ادبی در نزد قدمای غرب عبارت بود از :‌

1ـ نوع حماسی               2ـ نوع غنایی                  3ـ نوع نمایشی که خود دو گونه است :

الف) سوگنامه یا تراژدی                          ب) شادی نامه یا کمدی

در دوران معاصر، انواع جدیدی به انواع ادبی سابق افزوده شد، داستان بلند، داستان کوتاه، بیوگرافی، مقاله نویسی و از این قبیل. علاوه بر این، هر نوع ادبی Genre، اجناسی Species هم دارد که بعضا در قدیم محلوظ نظر نبوده اند، چنان که انواع و اقسام تراژدی یا حماسه یا غزل داریم که برخی در قدیم شناخته شده نبوده است. به هر حال نوع ادبی می تواند فروعی داشته باشد، چنان که مثلا شهر آشوب از فروع هجو است.

نظریات مختلف درباره طبقه بندی کردن انواع ادبی

شاید غیر علمی ترین طبقه بندی کردن، طبقه بندی آثار ادبی به نظم و نثر باشد، زیرا در آن به خاصه های ماهوی ادبیات توجه نمی شود. آن گاه نظم را به شعبی و نثر را نیز به شعبی تقسیم کرده اند و غالبا به مشخصات ظاهری توجه داشته اند. از طرف دیگر این تقسیم بندی بسیار قدیمی است و در نزد همه اقوام معمول است و به هر حال در ادبیات هر قومی از لحاظ صورت بین نظم و نثر تفاوت است.

در باب این که نقد ادبی را می توان یک نوع ادبی دانست یا خیر، بهتر است به این مساله توجه داشته باشیم که درمباحث ادبی، ما با دو مفهوم علوم ادبی. مقصود از آثار ادبی، نوشته هایی است که اصاله و بالذات ادبی هستند، مثل رمان و شعر و در آنها جنبه خلاقیت مطرح است. مقصود از علوم ادبی آثاری است که درباره ادبیات نوشته می شوند، علوم ادبی نظامهایی هستند که ادبیات را بررسی می کنند مثل نقد ادبی، تاریخ ادبیات، انواع ادبی و غیره.

جالبترین و جدیدترین کوشش در تئوری انواع ادبی مباحث نورتروپ فرای ادیب معروف کانادایی(1990 ـ 1912) در کتاب تشریح نقد ادبی است او به چهار نوع عمده ادبی معتقد است : نمایشی، پهلوانی، هجایی و غنایی؛ اما مساله این است که هر کدام از این انواع را به یکی از فصول سال و اوقات شبانه روز که بیانگر دوره یی از تاریخ زندگی بشر است مربوط می کند؛ بهار و سحر با تولد و طفولیت و تابستان و ظهر با شباب و خزان و غروب با پیری و مرگ و زمستان و شب با فنا و زوال متناظرند.

نقد نوعی یا نقد بر مبنای انواع ادبی

در نقد نوعی آثار هنری را بر مبنای قالب یا سبک یا موضوع تقسیم می کنند، مثلا در سینما می گویند : فیلم جنایی، فیلم تاریخی، فیلم وسترن ... نقد نوعی در ادبیات بدین معنی است که در مطالعه اثر توجه داشته باشیم که نوع ادبی آن اثر کدام است و در این نوع، بر حسب سنت چه قراردادهایی باید ملحوظ شود.

نقد نوعی سابقه یی کهن دارد و در حقیقت یک طریقه سنتی در برخورد با آثار ادبی است  منشا آن به فن شعر ارسطو می رسد.

روش تکامل به دلایلی مشابه با آن در سلسله مراتب موجودات، مهره داران را برتر از نرم تنان می دانند، موجب تهیه سلسله مراتبی در انواع می شود.

تمییز انواع ادبی

کوتاه سخن آن که اولا همیشه نمی توان نوع ادبی یک اثر را با دقت و صراحت مشخص کرد و ثانیا کمتر اتفاق می افتد که بتوان اثری را با ذکر نوع آن چنان که باید و شاید معرفی کرد. هنوز تقسیم بندی های ما و مصطلحات انواع ادبی، جامع و مانع نیستند.

گلستان سعدی از نظر صورت تلفیقی از مقامه و مناجات مسجع خواج عبدالله است و نه این است و نه آن. و از نظر معنی، ادبیات تعلیمی است که در آن حکایت پردازی هم شده است.