اعتیاد به اینترنت و فیس بوک
پیشینه داخلی و خارجی:
دارد
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
36

تحقیق فرمت فایل word تعداد صفحات 16
علف های هـرز
دراین تحقیق موارد زیر برسی مشوند :
تعریف علف هـرز
کنترل علف های هـرز
برنامه کنترل علف هرز به چهار بخش تقسیم می شود.
1) برآورد
2) آزمایش
3) مزارع نمایشی
4) طرح ریزی برنامه کنترل
انواع علفهای هرز گندم:
کاربرد تاج خروس:
گیاهی منحصر به فرد:
منبع جدید غذا و دارو:
سرشار از زندگی:
داروی ضد سرطان:
علوفه ای از نوع تاج خروس:

این قرص داخل فلاش تانک قرار داده شده و به مدت 12 هفته و هرروز 11 فلاش دوام خواهد آورد
این قرص به صورت پیوسته و در هر فلاش کاسه توالت و مخزن فلاش را تمیز خواهد کرد و از جرم گرفتگی ، بو گرفتگی و ایجاد لکه پیشگیری می نماید
این فرمول در یک صفحه و با فرمت پی دی اف ارائه شده است

فرمت ورد قابل ویرایش
شامل: 44 صفحه
منابع کامل
زندان در حقوق اسلامی
مبحث اول: زندان در جرایم مرتبط با نفوس
یکی از مواردی که مورد توجه و احترام شارع مقدس قرار گرفته است بحث نفس و جان انسان می باشد که همواره تاکید فراوانی بر تکریم آن شده است و احکام خاصی برای آن در نظر گرفته شده تا کسی جرأت تجاوز به جان دیگری را پیدا نکند و در این بخش تلاش بر این است تا مواردی از زندان در جرایم مرتبط با نفوس معرفی شود.
گفتار اول: حبس جانی در قتل عمد:
در اتهام قتل عمد به مدت 6 روز حبس جایز است.
روی الکلینی و الشیخ باساینده المعتبره عن الموفلی عن السکونی عن ابیعبدا... (ع) قال: ان النبی کان یحبس فی تهمته الدم ستة ایام فان جاء اولیاء القبول بثبت والا خلی سبیله[1].
از امام صادق (ع) روایت شده که حضرت رسول اکرم در اتهام خون شخص متهم را به مدت 6 روز زندانی میکرده اگر اولیاء مقتول دلیلی بر اثبات تهمت میآوردند قتل ثابت میشد و در غیر اینصورت متهم را آزاد میکردند. نکتهای که در این روایت هست، تعیین مدت حبس است که مدت شش روز ذکر شده است. بر همین اساس برخی از فقهاء قائل به مدت ذکر شده هستند ولی به نظر میرسد با عنایت به اهمیت خون انسان ذکر مدت یاد شده از باب تسریع در روند دادرسی و کشف حقیقت در حداقل زمان است و باتوجه به پیچیدگی برخی از قتلها شش روز موضوعیت ندارد.
1- از حضرت علی (ع) نقل شده است که آن حضرت حبس متهم را در مورد خون و قتل جایز شمردهاند و زندانی کردن متهم بعد از کشف حقیقت را ظلم دانسته و معرفی نمودهاند و حضرت به صرف اتهام خبر در موارد فوق کسی را زندانی نمیکرد[2].
2- در وسائل الشیعه و با سند معتبر و ویژه خود از ابوعمیر از حضرت باقر (ع) شکایت جوانی را که در محضر حضرت علی (ع) مطرح میکند، با این توضیح که پدرش (پدر جوان) به همراه گروهی به قصد مسافرت بیرون رفته بود، ولی مراجعت نکرد و همراهان به جوان گفته بودند که پدرت مرده است و مالی نیز بر جای نگذاشته است. حضرت با این موضوع چنین برخورد کرد که آن چند نفر را از هم جدا نمود و در تنهایی درباره پدر جوان از آنها تحقیق کرد و متهمین چون به پذیرش فوت او اعتراف نکردند و حضرت دستور داد که آنها را زندانی کردند[3].
نتیجه: از مجموع روایات فوق الذکر برمیآید که زندان و بازداشت مظنونین در راستای کشف حقیقت مشروعیت دارد، و زندان بعنوان یک ابزار در جهت کشف حقیقت جرم از آن استفاده میشود. و اگر بتوان از طرق دیگری به نتیجه رسید قطعاً زندان مطرح نیست در مورد قتل و خون که از اهمیت خاصی برخوردار است پیامبر (ص) متهم را تا 6 روز حبس نموده و این بیانگر اهمیت آزادی انسان و موضوعیت نداشتن کیفر زندان است.
دیدگاه فقهای متقدم و متاخر در مورد زندانی نمودن در قتل عمد
1- دیدگاه شیخ طوسی (ره): شایسته است متهم به قتل شش روز زندانی شود پس اگر مدعی در طی این شش روز بنیهای آورد، یا حکم در مورد او صادر شد در زندان میماند تا حکم در مورد او جاری شود وگرنه آزاد میشود[4].
2- قاضی ابن براج: هرگاه انسانی به قتل متهم شود واجب است شش روز زندانی شود پس اگر مدعی بنیهای آورد که بر ادعای او شهادت دهد، یا حکم در این مورد صادر شود حکم در مورد او جاری میشود وگرنه متهم از حبس آزاد میشود و مدعی هیچ حقی بر او ندارد[5].
3- دیدگاه علامه حلی ایشان به استناد روایت سکونی که قبلاً ذکر شده قائل به زندانی مظنون در قتل هستند[6].
4- آیه ا... گلپایگانی: آری اگر ولی مقتول بخواهد میتواند متهم به قتل را شش روز زندانی میکند اگر در این مدت قتل ثابت نشد متهم آزاد میشود[7].
5- دیدگاه امام خمینی (ره): حضرت امام جواز حبس متهم به قتل را منوط به درخواست اولیاء دم و ترس از فرار متهم میدانند[8].
6- مرحوم ایه الله خویی هم قائل به حبس متهم هستند[9] به نظر میرسد در موضوع مهمی مثل قتل تا روشن شدن حقیقت میتوان قائل به حبس مظنونین شد.
[1] . حر عاملی، محمدبن حسین، وسایل الشیعه- ج 19- ص 141.
[2] . ابن تمیمی مغربی، نعمان بن محمدبن منصور، دعائم الاسلام- ج 2- ص 532
[3] . حرعاملی، محمدبن حسین، وسایل الشیعه- ج 18- ص 4
[4] . طوسی، ابی جعفر محمدبن حسن، النهایه فی مجرد الفقه و الفتاوی، ص 744
[5] .مکی عاملی، محمدبن جمال الدین، مذهب البارع، ج 2- ص 502
[6] . حلی، جمال الدین حسن بن یوسف، تحریر الوسیله، ج 2- ص 298
[7] . گلپایگانی، سیدمحمدرضا، مجمع المسائل، ج 2- ص 208
[8] . موسوی خمینی، روح ا... ، تحریر الوسیله امام، ج 7- ص 480 ، نجف: مکتبه الآداب، 1384 هـ.ق.
[9] . خویی، ابوالقاسم، مبانی تکلمه المنهاج، ج 2- ص 132، نجف: مطلعبه الاداب.