نوع فایل: word
قابل ویرایش 100 صفحه
مقدمه:
ایرانیان باستان بگوهی نویسندگان، دانشمندان خویش و بیگانه مردمی بودند آزاده، نیرومند، راستگو و نیکوکار. در بین آنها تنبلی و بیکاری، ریاضت و گوشه نشینی، درویشی و دریوزگی و تجرد و رهبانیت مفهوم خارجی نداشت. دنیای آنها دنیای کار و کوشش، دنیای علم و هنر بود.
پدران با فرهنگ ما در ایران باستان برابر تعلیمات عالیه ای که از پیامبر بزرگ فرا گرفته بودند. دنیا را میدان مبارزه سپنتامینو برانگره مینوه یعنی دو قوه نیک و بدی می دانستند و از آنجایی که به پیروزی نهایی سپنتامینو برانگره مینو ایمان داشتند همواره مانند یک سرباز فداکار و جدی بنفع نیکوکاران با بدکاران و بداندیشان می جنگیدند تا بدیها و آلودگی ها و نادانیها و بی عدالتیها از جهان رخت بربندد و در اثر کار و کوشش و سعس و عمل و راستی و درستی آنها سرانجام انگیره مینو با تمام دستیارانش از پهنه گیتی رانده شده و دنیا یک پارچه صلح و آرامش و صفا شده. لایق زیستن و نشو و نمای راستان و نیاکان گردد. ایرانیان باستان برای اینکه در این کار مذهبی یعنی کمک به پیشرفت و غلبه نهایی سپتامینو و نیکوکاران و برانگره مینو و بدکاران کامیاب شوند به دو چیز احتیاج مبرم داشتند که یکی بدنی سالم و نیرومند و دیگری روحی قوی و با ایمان بود. بدن سالم را در اثر تمرین بکار و ورزشهای مدام بدست می آوردند. ولی برای دست یافتن به قسمت دوم یعنی روحیه قوی وسایل چندی داشتند که یکی از آنها ترتیب دادن جشنهای متعدد در ایران قدیم بود. در این جشنها همه افراد کشور از کوچک و بزرگ و زن و مرد و غنی و فقیر شرکت می کردند و بوسیله تفریحات سالم و عیش و سرور، دست افشانی و پایکوبی روح خودشان را قوی و خستگی های فکری و روحی را زدوده و برای کار سنگین روزهای بعد از جشن آماده می شدند.
این موضوع یعنی کار توأم با تفریح و سرور مورد توجه و تأیید دانشمندان امروز دنیا قرار گرفته و دولتهای بزرگ اروپا و آمریکا روی همین اصل تعطیلی آخر هفته را برای کارمندان و کارگران دو روز قرار دادهاند تا در این دو روز آنها فرصت کافی برای تمدد اعصاب و رفع خستگی داشته، بتوانند خودشان را برای کارهای سخت هفته آینده آماده نمایند.
شادی و تفریح و جشن بعلل خاص در یک یا چند روی معین ارسال، جزو آداب و رسوم کهن ملل مختلف خصوصاً ایرانیان بوده است که می توان عواملی را انگیزه برقراری آنها دانست این عوامل که برخی از آنها عبارتند از: اتفاقات جالب و بعید از قبیل ظهور پیغمبران یا تولد اشخاص بزرگ و محبوب که ممکن است در طول حیات یک قوم متوالی تکرار شوند. بطوریکه اگر قرار باشد از بدو تشکیل یک جامعه کهن، تمام این اتفاقات فراموش نشده و برای هر یک از آنها جشن و سروری باقی بماند ما ایرانیان علاوه بر اینکه تمام 365 روز سال را جشن می گرفتیم شاید مثل جامعه ایرانی در اواخر دوره ساسانی در هر روز عیدی چند می داشتیم ولی چون بعضی از این اعیاد در دوره ای محدود رواج داشته که با گذشت زمان یا انقلابات دیگر اگر بوسیله عاملی مثل دین زنده نگاهداشته نشوند از بین می روند عموم جشن های ایران باستان باقیمانده آنهایی است که بوسیله زرتشت جنبه دینی به آنها داده شده است و این جشن ها بعد از متروک شدن به دینی مبدل به اعیاد ملی برای ایرانیان گردیده است.
جشن کلمه تطور یافته یِسنای Yasnaa اوستایی که در حالت میانه بصورت یزشن Yazashan بوده و اکنون مبدل به جشن شده و معنی آن اعمالی بوده است که امروز آنها را نیایش و عبادت می خوانیم بعضی از این عبادات در زمان حیات بهدینی توأم با حرکات و تدارکات فرح بخش و سرور انگیزی بوده. اکنون در بعضی موارد آنها را بعنوان جشن های ملی می شناسیم
فهرست مطالب:
فصل اول:
عنوان تحقیق:
موضوع تحقیق
بیان مسئله
تعاریف نظری
ضرورت و اهمیت پژوهش تحقیق
اهداف تحقیق
مقدمه
فصل دوم
جشن ماهیانه
آتش بطور عموم
آتش در اوستا
داوری یا بازشناسی آتش
انتقال آتش
نور و فروغ و روشنایی و اخگر فروزان
انگیزه رو آوردن به سوی روشنایی و فروغ به هنگام نیایش
دَرِ مهر
روشنایی و تاریکی
آتش نزد اقوام مختلف
اهمیت اجاق خانواده و روشن نگه داشتن آن
آتش در زمان مادها
آتش در زمان هخامنشیان
آتش در دوره ساسانیان
آتشکده
انواع آتشکده
فال کوزه
آش نذری
کجاوه اندازی
شال اندازی
فالگوش
قاشق زنی
تطهیر و خانه تکانی
بخت گشایی
فصل چهارم:
جشن سده
سبب نامیدن این جشن به سده
مراسم جشن سده
نام سده
انگیزه های داستانی جشن سده
نوسده، برسده
جشن سده د ردوران اسلامی
برگزاری جشن سده در دوران اسلامی
مراسم جشن سده میان زردتشتیان
جشن سده پس از ساسانیان
فصل پنجم:
جشن های آتش آذرگان، شهریورگان
آذرگان یا آذرخش
اردیبهشت گان، گلستان جشن
منابع و مآخذ
منابع و مأخذ:
آذران. حسین/ جشن نوروز، چهارشنبه سوری، خواجه پیروز (حاجی فیروز)، تحویل سال، سیزده بدر/تهران/انتشارات هیرمند
اورنگ. م سرگرد/ اسفند ماه 1335 / جشنهای ایران باستان/ تهران/ چاپ راستی
اوشیدی. موبد دکتر جهانگیر/ 1379/ نور، آتش، آتشکده در آیین زردتشت/ تهران/ چاپ سعدی/ چاپ اول
برزگراد. حبیب الله/ جشن ها واعیاد ملی و مذهبی ایران قبل از اسلام/ تهران
رجبی. دکتر پرویز/ هزاره های گمشده (اهورامزدا، زرتش و اوستا)/ تهران/ انتشارات توس/ جلد اول
رضی هاشم/ گاه شماری و جشن های ایران باستان/ تهران/ سازمان انتشارات فروهر
عزتی پرور. احمد/ چهارشنبه سوری، جشن خورشیدی هند و ایرانی/ تهران/ چاپ خیزران بخش فرهنگ و هنر
فره وشی. بهرام/ جهان فروری، بخشی از فرهنگ ایران کهن/ تهران/ موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران
معین. دکتر محمد/مزدیسنا و ادب پارسی/ تهران/انتشارات دانشگاه تهران/ چاپ سوم/ جلد اول