تحقیق آماده در مورد تهذیب اخلاق

 عنوان : تهذیب اخلاق 

 فرمت : doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 221 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

فهرست :

مقدمه 5
گامهاى عملى به سوى تهذیب اخلاقى 5
گام اول: توبه 5
2- وجوب توبه 9
3- عمومیت توبه 12
4- ارکان توبه 18
5- قبولى توبه عقلى است‏یا نقلى؟ 28
6- تبعیض در توبه 30
7- دوام توبه 33
8- مراتب توبه 36
9- آثار و برکات توبه 39
گام دوم: مشارطه 43
گام سوم: مراقبه 46
گام چهارم: محاسبه 51
گام پنجم: معاتبه و معاقبه (سرزنش کردن و کیفر دادن) 59
«نیت‏» و «اخلاص‏نیت‏» 65
اخلاص 70
اخلاص در روایات اسلامى 75
حقیقت اخلاص 77
موانع اخلاص 80
آثار اخلاص 82
ریا کارى 83
ریا در روایات اسلامى 91
فلسفه تحریم ریا 94
نشانه‏هاى ریاکاران 95
طریق درمان ریا 99
تفاوت ریا و سمعه؟ 103
سکوت و اصلاح زبان 106
سکوت در آیات قرآن مجید 107
سکوت در روایات اسلامى 110
رفع یک اشتباه 113
اصلاح زبان 115
رابطه زبان با فکر و اخلاق 124
آفات اللسان (خطرات زبان) 127
اصول کلى براى دفع خطرات زبان 132
خودشناسى و خداشناسى 137
تفسیرهاى هفتگانه براى حدیث من عرف نفسه 145
موانع خودشناسى 149
تاثیر عبادات در پالایش روح، در روایات اسلامى 162
یاد خدا و پرورش روح 167
ذکر خدا چگونه است؟ 175
رابطه یاد خدا با تهذیب نفوس در احادیث اسلامى 181
منابع 190

مقدمه :

آرامش دل همیشه توام با توکل بر خدا، و عدم وابستگى به مادیات و عشق به زرق‏وبرق دنیا و آز و طمع و بخل و حسد است. چرا که اگر این صفات رذیله در دل باشد، آرامشى در آن نخواهد بود. بنابراین، یاد خدا مى‏تواند اثر عمیقى در دور ساختن انسان از این رذائل داشته باشد، تا شکوفه آرامش بر شاخسار دل آشکار گردد.

به تعبیر دیگر، اگر یک نظر اجمالى به ریشه‏هاى ناآرامى روح و پریشانى خاطر و اضطرابها و نگرانیها بیندازیم، مى‏بینیم همه آنها از رذائل اخلاقى سرچشمه مى‏گیرد، ولى یاد خدا آنها را مى‏خشکاند و نا آرامى را به اطمینان و آرامش مبدل مى‏سازد

منابع :

1- المحجة البیضاء، جلد7، صفحه‏6 و7 (باتلخیص).

2- مناجاتهاى پانزده‏گانه امام سجاد(ع)،مناجات اول، بحار، جلد94 صفحه 142.

3- اصول کافى، جلد 2، باب التوبه صفحه 435، حدیث 8.

4- تفسیر فخر رازى و تفسیر صافى، ذیل آیه‏37، سوره بقره.

5- المحجة البیضاء، جلد7، صفحه 5.

6- بحار، جلد 74، صفحه 208.

7- بحار، جلد74، صفحه 104.

8- مستدرک الوسائل، جلد 12، صفحه 130.

9- همان مدرک، صفحه 125.

10- سوره نساء، آیه‏18.

11- سوره یونس، آیه‏90.

12- سوره یونس، آیه‏91.

13- سوره غافر، آیات 84 و 85.

14- سوره نساء، آیه‏48.

15- مستدرک الوسائل، جلد 12، صفحه 145 (باب صحة التوبه فى آخر العمر، حدیث 5).

16- بحارالانوار، جلد6، صفحه‏19، و جلد 2، صفحه 440.

17- اصول کافى، جلد2، صحفه 440.

18- الدر المنثور، جلد2، صفحه 131.

19- کنز العمال، حدیث‏10187 و 10264.

20- تفسیر فخر رازى، جلد10، صفحه‏7 ذیل آیه‏فوق.

21- تفسیر قرطبى، جلد3، صفحه 1662 ذیل آیه‏فوق.

22- تفسیر روح البیان، جلد 2، صفحه 178، ذیل آیه‏فوق.

23- روح المعانى، جلد 4، صفحه‏233.

24- نهج البلاغه، کلمات قصار، کلمه‏417.

25- این کلمه همان کلمه فارسى بس مى‏باشد.

26- بحار، جلد6،صفحه‏27.

27- گفتار معنوى از مرحوم شهید آیت الله مطهرى، صفحه‏139.

28- تحف العقول، صفحه 32.

29- وسائل الشیعه، جلد18، صفحه‏283 (حدیث‏یک، باب‏37، از ابواب شهادات).

30- بحار، جلد69، صفحه‏219.

31- اصول کافى،جلد 2 (باب التوبه، حدیث 10) صفحه 435.

32- سوره حج، آیه‏28.

33- سوره عنکبوت، آیه‏45.

34- سوره بقره، آیه‏183.

35- سوره توبه، آیه‏103.

36- نهج البلاغه، کلمات قصار، اقتباس از جمله 252.

37- سوره ذاریات، آیه‏56.

38- محجة البیضاء، جلد7، صفحه 75.

39- محجة البیضاء، جلد7، صحفه‏187.

40- سوره توبه، آیه‏112.

41- مرحوم علامه مجلسى تنفس را در اینجا به همین معنى که ذکر شد تفسیر کرده ولى در بعضى از منابع لغت آمده است که تنفس گاه به معنى سخنهاى طولانى گفتن مى‏آید.

42- بحارالانوار، جلد6، صفحه 31.

43- بحارالانوار، جلد6، صفحه‏17.

44- اصول کافى، جلد 2، صفحه 430 (باب التوبه، حدیث 1).

45- سوره بقره، آیه‏222 .

46- سوره مؤمن (غافر)، آیات‏7 تا9.

47- اصول کافى، جلد 2، صفحه 432.

48- «فرج‏» اشاره به شهوت جنسى است.

49- بحارالانوار، جلد67، صفحه 64.

50- بحار الانوار، جلد67، صفحه 64.

51- سوره انفطار، آیه‏12.

52- آنچه در بالا آمد یکى از تفاسیر آیه است، تفسیر دیگرى که در آیات سوره عبس نیز شواهدى بر آن وجود دارد این است که معنى آیه نظر کردن به طعام براى کشف نکات توحیدى و آیات عظمت‏خلقت است، در عین حال دو تفسیر با هم منافاتى ندارد.

53- کنز العمال، حدیث 5254، جلد3، صفحه 22، بحارالانوار، جلد 25، صفحه 204.

54- غرر الحکم.

55- بحارالانوار، جلد67، صفحه 68.

56- اصول کافى، جلد 2، صفحه‏67.

57- بحارالانوار، جلد 74، صفحه‏349.

58- نهج البلاغه، خطبه‏83 (خطبه غراء)

59- بحارالانوار، جلد67، صفحه‏73.

60- امالى طوسى، (طبق نقل میزان الحکمه، جلد 1، صفحه‏619).

61- مستدرک الوسائل، جلد 12، صفحه 154.

62- تحف العقول، صفحه 221.

63- مستدرک الوسائل، جلد 12، صفحه‏153.

64- مستدرک الوسائل، جلد 12، صفحه 152 تا156 - همین معنى در اصول کافى، جلد2، باب محاسبة العمل، صفحه‏453، حدیث 2، آمده است.

65- محاسبه النفس سید بن طاووس، صفحه 14 - بحارالانوار، جلد67، صفحه 72، حدیث 22.

66- الذریعه، جلد20.

67- بحارالانوار، جلد89، صفحه 250.

68- غرر الحکم.

69- مستدرک، جلد 12، صفحه 154.

70- غرر الحکم.

71- محجة البیضاء، جلد 8، صفحه‏167 (باتلخیص)

72- خصال صدوق، صفحه‏253.

73- سوره قیامت، آیه‏2.

74- معروف در میان مفسران اسلام این است که «لا» در جمله بالا زائده و براى تاکیداست. این نکته نیز قابل توجه است که براى «نفس لوامه‏» تفسیرهاى مختلفى ذکر شده بعضى آن را اشاره به افراد کافر و عاصى دانسته‏اند که در روز قیامت‏خود را ملامت مى‏کنند، و بعضى اشاره به آنها در دنیا مى‏دانند که شایسته ملامتند هر چند خود را ملامت نکنند; ولى معنى بالا (وجدان بیدار ملامت کننده) از همه مناسبتر است، چرا که قرآن به آن قسم یاد کرده، قسمى که نشانه اهمیت فوق‏العاده آن است. (دقت کنید)

75- نهج البلاغه، خطبه‏193.

76- غرر الحکم

77- همان مدرک، حدیث‏شماره‏5153 .

78- در میان یاران پیامبر صلى الله علیه و آله افراد زیادى بودند که نام ثعلبه داشتند، و این ثعلبه غیر از ثعلبة بن حاطب انصارى است که از پرداخت زکات خوددارى کرد، پیامبر صلى الله علیه و آله و مسلمانان او را از جامعه اسلامى طرد کردند.

79- این داستان را بطور مشروح در کتب مختلفى از کتاب خزینة‏الجواهر صفحه 320 نقل کرده‏اند و فخررازى در تفسیر در ذیل آیه‏آن را به صورت بسیار فشرده آورده است (تفسیر کبیر فخررازى، جلد9، صفحه‏9).

80- داستان معروف على بن یقطین و ابراهیم جمال نیز نمونه دیگرى است.

81- معراج السعاده، چاپ جدید، صفحه‏703 (با کمى تلخیص)

82- در مقاییس اللغه آمده است که «عزم‏»در اصل به معنى قطع و بریدن چیزى است (از آنجا که به هنگام تصمیم گیرى قاطع گویى انسان چیزى را مى‏برد و جدا مى‏کند به آن عزم گفته شده است).

83- محدث قمى در مفاتیح در اعمال ماه رجب این دعا را از اقبال ابن طاووس نقل کرده است.

84- بحارالانوار، جلد67، صفحه 211.

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .