مقاله آماده در مورد عقائد مرجئه murjiah

 عنوان : عقائد مرجئه murjiah 

 فرمت : doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 10 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

فهرست :

مقدمه 3
انشعابات مرجئه 4
مرجئه محضه 5
مرجئة الفقهاء 5
مرجئه کرامیه 7
منابع 9

مقدمه :

کلمه ارجاء در لغت عرب دو معنا دارد: یکی به معنای تأخیرانداختن، (ارجأ ألامر: أخره) و دیگری به معنای امید دادن (اعطاء الرجا).[1] در اصطلاح اول به گروهی گفته می­شد که عمل را از نیت و اعتقاد موخر دانسته، آن را داخل در حقیقت ایمان نمی­دانستند. اما اطلاق این اسم بنابر معنای دوم از اینروست که می­گفتند: معصیت به ایمان ضرر نمی­رساند، همانگونه که طاعت با وجود کفر فایده ندارد. درباره افکار، نظریات، گروههای آنان تقسیمات و آراء کم و بیش متفاوتی وجود دارد که برخی جنبه سیاسی و برخی جنبه کلامی داشته است. شواهد تاریخی بر این مطلب دلالت دارد که اولین گروهی که مرجئه نامیده شدند کسانی بودند که قضاوت درباره حق و باطل بودن عثمان و علی(ع) را به تأخیر انداختند تا خدا در روز قیامت خود در این باره حکم کند.[2] ابن­عساکر در این باره می­گوید: عده­ای از مسلمین پس از بازگشت از مرزهای اسلامی وارد مدینه شدند و دیدند که عثمان کشته شده، برخی از عثمان طرفداری می­کردند و برخی جانب علی(ع) را گرفتند. در چنین اوضاعی عده­ای برای ایجاد وحدت پیشنهاد کردند که علیه عثمان و علی(ع) حکمی صادر نکنند و این کار را به تأخیر اندازند تا خدا در این مورد قضاوت کند.[3] ابن سعد در تعریف این گروه از مرجئه می­گوید: «الذین کانوا یرجون علیا و عثمانا و لایشدون بایمان و لاکفر»، کسانی که قضاوت درباره علی(ع) و عثمان را به تأخیر انداخته­ و درباره ایمان و کفر آن دو حرفی نمی­زدند.[4] نوبختی در کتاب فرق الشیعه از گروه دیگری نام می­برد و می­گوید: پس از شهادت علی(ع) بسیاری از شیعیان آن حضرت به معاویه گرویدند. اینان عقیده داشتند که همه اهل قبله که اظهار اسلام می­کنند، مومن­اند و امید آمرزش برایشان داشتند. اینان همان مرجیانی بودند که از حاکمان وقت پیروی داشتند و طرفدار امویان بودند.[5] ابن­عساکر گروه دیگری از مرجئه را نام می­برد که مواضع آنان بر ضد امام علی(ع) و در جهت دشمنی با اهل­بیت(ع) بوده­است و می­گوید: شخصی از اعمش که از راویان حدیث بود، درخواست کرد که حدیث "علی قسیم النارو الجنة" را برایش بگوید. اعمش از این کار خودداری کرد و گفت: مرجئه­ای که در مسجد نشسته­اند نمی­گذارند از فضائل علی(ع) نقل کنم. آنان را از مسجد بیرون کن تا درخواست تو را اجابت کنم.[6] پس از شکل گیری چنین عقاید سیاسی، برخی برای توجیه دینی عقیده ارجا در صدد یافتن مبانی کلامی و اعتقادی برای آنان برآمدند و این خود زمینه ساز تولد مرجئه کلامی شد. تولد مرجئه کلامی همانند وضعیت خوارج کلامی است به این معنا که هر دو گروه در ابتدا سیاسی بودند ولی در ادامه به فرقه­های اعتقادی تبدیل شدند که خود دارای انشعابات می­باشند.

منابع :

[1] - جوهری، الصحاح،ج1،ص 52 و ج6،ص 235 و فیومی،احمد بن محمد،مصباح المنیر،ص 222.
[2] - الشهرستانی، عبدالکریم؛ الملل والنحل، بیروت، دارالمعرفة، 1404 هـ ق، ج1، ص139
[3] - احمد امین، فجرالاسلام، بیتا، بی­جا،ص279
[4] - واقدی، ابن سعد؛ الطبقات الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، دوم، 1418، ج6،ص307
[5] - النوبختی، ابی محمد الحسن بن موسی؛ فرق الشیعه، قم، مکتبة الفقیه، ص6
[6] - ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، بیروت، دارالفکر، اول، 1415هـ­ق، ج42،ص299
[7] - نوبختی،حسن بن موسی،پیشین، ص 6
[8] - البغدادی، عبدالقاهربن طاهربن محمد؛ الفرق بین الفرق وبیان الفرقة الناجیة، بیروت، دارالآفاق الجدیده، 1977، الطبعةالثانیة، ص 211 و شهرستانی،عبدالکریم، پیشین،ج1،ص139-145
[9] - بغدادی،عبدالقاهر؛ پیشین، ص190
[10] - سوره ص، آیه79- قال رب فانظرنی الی یوم یبعثون.
[11] - سوره نمل، آیه14- و جحدوا بها واستیقنتها انفسهم ظلما و علوا فانظر کیف کان عاقبة المفسدین.
[12] - الراجحی،عبدالله؛ اسئله و اجوبه فی الایمان والکفر، اقسام المرجئه، بیجا، بی­تا، ج1، ص11
[13]- همان، ص13
[14] - سوره انفال، آیه2 و 3. انما المومنون الذین اذا ذکرالله وجلت قلوبهم و اذا تلیت علیهم آیاته زادتهم ایمانا و علی ربهم متوکلون.
[15] -همان، آیه4.
[16] -الراجحی، عبدالله؛ پیشین، ص11
[17] - سوره منافقون، آیه1- اذا جائک المنافقون قالوا نشهد انک لرسول الله و الله یعلم انک لرسوله و الله یشهد ان المنافقون لکاذبون.
[18] - سوره آل عمران، آیه167. به زبان چیزهائی ­می­گویند که در قلبشان نیست.
[19]- الراجحی، عبدالله، پیشین، ص208
[20] - الکایی، شرح اصول الاعتقاد، بی­جا، بی­تا، ج5،ص886 و حرانی، ابن تیمیه، مجموع الفتاوی،بی­جا، بی­تا، ج7، ص208
[21] - سوره بینه،آیه5- وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفاءَ وَ یُقیمُوا الصَّلاةَ وَ یُؤْتُوا الزَّکاةَ وَ ذلِکَ دینُ الْقَیِّمَة.
[22] - سوره طه،آیه75.
[23] - حرانی، ابن تیمیه، پیشین، ص617.
[24] - التویجری، عبدالله، اتحاف الجماعه، ماجاء فی القدریه و المرجئه، ج1، ص 314و315
[25] - مجلسی، محمد باقر؛ بحار الانوار ، بیروت، موسسة الوفا، 1404 هـ ق،ج2،ص 17و کنزالعمال ج1،ص135-139

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .