اقدام پژوهی چگونه توانستم کلاس درس علوم تجربی را برای فراگیرانم شاد و جذاب نمایم

فرمت فایل : ورد

تعداد صفحات :25

قسمتی از متن :

چکیده:

کلاس‌های درس در یک دسته‌بندی کلی یا شاداب، جذاب و مخاطب‌پذیرند یا کسل‌کننده، خمود و مخاطب گریز یا معمولی و عادی. کلاس درسی که در آن به مؤلفه‌های جذابیت توجه نمی‌شود با گذشت زمان ممکن است کم‌کم سستی و کسل‌کنندگی در آن به چشم آید که گسست ارتباط بین دبیر و دانش‌آموز از روشن‌‌ترین پیامدهای ناگوار آن خواهد بود و نتایج آموزش را عقیم و بی‌اثر می‌سازد. سؤال اصلی و اساسی این است که چگونه می‌توان کلاس درس را جذاب، دلپذیر و خوشایند کرد تا نه فقط مقررات آموزشی، بلکه اشتیاق فراگیران برای یادگیری و حس کنجکاوی وحقیقت‌جویی آنان عمده‌ترین عامل حضورشان در کلاس باشد و رعایت انضباط و مقررات و آداب آموزشی را برای بهر‌ه‌برداری بیشتر از کلاس باعث شود؟

آیا می‌توان با قاطعیت و انعطاف‌پذیری و با اعمال حاکمیت و مدیریت بی‌چون و چرا، کلاس را جذاب کرد؟

آیا با واگذارکردن فراگیران به حال خود و حذف نظارت و مدیریت، می‌توان کلاس را جذاب ساخت و شوق فراگیر برای حضور در کلاس را برانگیخت؟

اینجانب عاطفه مشهوری دبیر علوم تجربی آموزشگاه شهیده مریم ابوالقاضی  با توجه به این تحقیق ابتدا در مورد وضعیت کلاس و مدرسه وضعیت دانش آموزان توضیح دادم و اینکه چگونه می توان نشاط را به کلاس برگردانم راه حل هایی با مشورت معلمان ، اولیاء و دانش آموزان ارائه دادم و از میان راه حل ها دو مورد را به اجرا در آوردم .

مقدمه

اگر شادی و نشاط در مدرسه و کلاس نباشد زیستن برای یادگیری و یادگیری برای زیستن متعالی محقق نخواهد بود. جهان هستی در نتیجه تلاش مداوم و همکاری مجموعه ای عظیم به وجود آمده و در تلاش و پویایی این اعضا است که هر روز حیاتی نو اقامه می کند چنانچه مصداق بارز این کلام است که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند. و حال اگر نظری ریز بین تر بر این مجموعه اندازیم یکی از هزاران ما حصل آن تشکیل اجتماعات مردمی است اجتماعی که به طور خاص در پیکره اش خانواده ها نقش بسته اند.

زمانی که فرزندان یک خانواده یا یک اجتماع در یک محیط سالم و با نشاط زندگی نمایند و به دور از تنش ها و هتک حرمتها و در سایه احترام متقابل والدین در یک مکتب درس تربیت می شوند. اگر خانواده ها در شاداب سازی زندگی فرزندانشان تلاش نمایند طبیعی است که نتیجه موثرتری در فرایندهای زندگی آینده بچه ها خواهد داشت. از جمله گردشهای هفتگی ماهانه و حتی سالانه به تجدید قوای روحی خانواده کمک کرده و با نشاط و شادابی والدین فرزندان اطمینان خاطر یافته و به دور از تنش ها و اضطرابها استرسها به حرکت در مسیری صحیح هدایت می شوند. که البته در کنار همه ی آنچه گفته شد افکار و عقاید پدر و مادر و چگونگی به دست آوردن این نشاط نیز حایز اهمیت است. ولی اجتماع هم نباید این کار را فقط به عهده ی خانواده بگذارد بلکه جامعه نیز در به وجود آوردن فضای شاداب و قابل تحمل برای بچه ها باید نقش مهمی را ایفا کند و این زمانی موثر واقع می شود که کارها با برنامه ریزی صحیح و رعایت تمام اصول اخلاقی طرح شوند. از آنجا که محیط آموزشی مدرسه در بین محیط بعد از خانواده قرار داد که فرد در آن اجتماعی شده و در معرض آموزشهای رسمی قرار می گیرد که این آموزشها در سرنوشت او و بالطبع در سرنوشت جامعه موثر خواهد بود و برای اینکه تلاش مدیران و معلمان و کلیه مسئولان آموزشی در این محیط و سرمایه های مادی و معنوی جامعه در زمینه های آموزش و پرورش هدر نرود بهتر است این آموزشها در محیطی شاد ارائه شود   زیرا یادگیری و آموزش در محیط شاد بهتر از محیط های خشک و سرد است پس دانش آموز در یک محیط با نشاط بهتر می تواند یاد بگیرد تا در محیطی سرد و بی روح .هنگامی که در مدرسه مکانی برای آموختن مهارتهای کاربردی زندگی باشد برای دانش آموزان شوق انگیز و نشاط آور خواهد بود.  مهمترین مولفه شاد بودن امید به زندگی است. به عبارت دیگر بین شاد بودن و امید به زندگی یک رابطه مستقیم وجود دارد. به امید روزی که در مدارس ما تمامی مولفه های شاد به کار گرفته شود

بیان مسئله:

دبیر یکی از ارکان اساسی آموزش و پرورش است و بدون در نظر گرفتن نقش او، نقش سازنده‌ای را نمی‌توان برای تعلیم و تربیت منظور کرد. دبیر نه تنها متخصص مسائل آموزشی، بلکه راهنما،‌ سرمشق، مشاور مشفق و دوست و مشکل‌گشای دانش‌پژوهان است.

حال اگر دبیر بتواند غیراز آنکه مسائل آموزشی را می‌آموزد، مشفقانه و مشتاقانه در صلاح و اصلاح رفتار و تربیت فراگیران بکوشد، با آنان نه از روی مقررات خشک آموزشی بلکه از روی احساس و عاطفة متعادل رفتار کند، موقعیت آنان را درک کند، خشک و عبوس و با اخم و ترشرویی برخورد نکند، حرمت و جایگاه آنان را پاس دارد و با آنان در تعامل و تفاهم باشد، کلاس درس، کلاس خوشایند و پرجاذبه خواهد شد و فراگیران برای حضور در چنین کلاسی اشتیاق نشان خواهند داد.

دبیری می‌تواند جذابیت کلاس را فراهم آورد که از نظر علمی توانا و مسلط باشد. در واقع اصلی‌ترین وظیفةآموزشی دبیر یاد دادن و آموختن است و دبیری که از نظر علمی تواناتر باشد، بهتر می‌تواند این وظیفه را به انجام رساند. حال اگر وظیفة آموزشی دبیر با کم‌آگاهی او به خوبی انجام نگیرد و کلاس درس او سطح مناسبی از اندیشه و دانایی را نداشته باشد، ممکن است فراگیران نسبت به حضور در چنین کلاسی احساس تردید کنند و به این نتیجه برسند که خودشان با مطالعة کتاب می‌توانند به همین سطح از آموزش که دبیر آن را عهده‌دار شده است، دست یابند.

اقدام پژوهی پیشنهاداتی در رابطه با چگونگی برطرف نمودن مشکل حواسپرتی در دانش آموزان و کمک به تمرکز آنها

فرمت فایل : ورد

تعداد صفحات :8

قسمتی از متن :

مقدمه

به طور کلی علل بی دقتی و حواس پرتی را به دو دسته کلی تقسیم می کنند:

1-حواس پرتی درونی و ذهنی :مانند مشغله های ذهنی دانش آموز

2-بی دقتی و حواس پرتی بیرونی و محیطی:شامل محیط،خانواده،کتاب و موضوعات آن،معلم و روش تدریس معلم

حواس پرتی بیرونی آسانتر از حواس پرتی درونی برطرف می شود.

راههای افزایش دقت و تمرکز حواس

منابع

مبانی نظری و پیشینه آموزش خود کنترلی و پرخاشگری

مبانی نظری و پیشینه آموزش خود کنترلی و پرخاشگری

50 صفحه

همراه با منابع

پرخاشگری

خشم و پرخاشگری هیجان های جهان شمولی  هستند که در همه فرهنگ ها دیده می شوند (صادقی و همکاران، 1381). واژه پرخاشگری زیر مجموعه اختلال سلوک[1]، ازریشه لاتین «aggression»، مشتق شده که به معنای پیش رفتن ونزدیک شدن به هدفی می باشد.اما در اصطلاح روانشناسی تعاریف بسیار زیادی برای آن ارائه شده است، ازجمله: پرخاشگری معمولا به رفتاری اطلاق می شود که قصد از آن صدمه رساندن (جسمانی و زبانی) به فرد دیگر یا نابود کردن دارایی افراد است. واژه اصلی در این تعریف قصد است (اتکینسون و همکاران،ترجمه براهنی و همکاران،1381).

کریک و کروک پیتر(1995)، پرخاشگری را شامل تمام رفتارهایی می دانند که به قصد صدمه زدن یا آسیب رساندن به دیگران انجام می شود. در این تعریف، صدمات هم شامل صدمات فیزیکی و هم شامل صدمات روانی (صدمه به عزت نفس و موقعیت اجتماعی افراد) می باشد.

هرگونه رفتار(منفعل و فعال) که بوجود آورندۀ هرگونه صدمه ای (فیزیکی و روانی) روی هرنوع هدفی با قصد و بدون قصد و بر روی هر موجودی (زنده یا غیر زنده) باشد، پرخاشگری محسوب می شود. بنابراین رفتار پرخاشگرانه فقط یک عمل فعال مانند کتک زدن نیست، بلکه می تواند شامل یک رفتار کاملاٌ منفعل، مانند ممانعت از انجام کاری هم باشد. موجود پرخاشگری حتماٌ نباید یک موجود زنده باشد، بلکه می تواند یک موجود غیر زنده مانند طوفان شدید، رعد و برق و زلزله هم باشد که ضربات مهلکی بر جان و مال انسان ها وارد می کند(فرانکن[2]،ترجمۀ شمس،1384).

به عقیدۀ بسیاری از محققان و نویسندگان، قصد و نیت در تعریف پرخاشگری از اهمیت خاصی برخوردار است. آنها قصد را اینگونه معنی می کنند:

پورافکاری(1376)، پرخاشگری را اینطور تعریف می کند:اصطلاحی بسیار کلی برای انواع گوناگونی از اعمال همراه با حمله و خشونت. چنین اعمالی را می توان فرض کرد که با یکی از دلایل زیر برانگیخته می شوند: 1- ترس 2- میل به ایجاد ترس 3- میل به پیش بردن عقاید و علائق شخصی.

[1] Conduct disorders

[2] Franken