اقدام پژوهی چگونگی علاقه مندی دانش آموزان به مطالعه سبک زندگی شهدا

فرمت فایل : ورد

تعداد صفحات :40

قسمتی از متن :

اقدام پژوهی چگونگی علاقه مندی دانش آموزان به مطالعه سبک زندگی شهدا

مقدمه :

روز اول ماه مهر... دل پر می کشد به سوی صف های مدرسه . لباس های اتوکشیده، کیف های رنگارنگ، لبخندهای شادی بر روی لب های کودکان. باز هم زنگ مدرسه.... صدا می آید. ...دنگ...دنگ...جنگ...جنگ...! صدا می آید، از گذشته های نه چندان . گذشته هایی که اگر امروز ما فراموش کنیم نسل فردا در زیر رگبار پیاپی تهاجم فرهنگی هرگز به یاد نخواهد آورد. خاطراتی که فراموش نخواهند شد. کیف هایی رنگین به رنگ خون خون .لبخندهایی که بر روی لب های کودکان یخ زد. فروغی که در دیدگانشان دوخته به افقی سرخ خشکید. مهرماه 1359. یک روز پس از آغاز رسمی جنگ تحمیلی. آغاز مدرسه، آغاز شور و نشاط. شور و نشاطی که به جنگ بدل شد. جنگی نابرابر و دفاعی مقدس و جاودانه . جنگی که مدرسه شد و از کودکان ما مرد ساخت.

و اینک، به حرمت خون شهیدان و به پاسداری گامهای کوچک کودکان شهید جنگ، هر سال اولین گامهای ورود به مدرسه را با هفته دفاع مقدس آغاز می کنیم، که تقارنی ارزشمند و نکوست . تقارنی که فضای دانشگاه ها و مدارس را به یاد و خاطره شهیدان والامقام متبرک ساخته و سنگر مدرسه را یادآور عصاره های پاک انقلاب می نماید. ما نیز در دبستان دخترانه جمهوری اسلامی همگام با دیگر مدارس کشور هرسال همزمان با آغاز مهر ماه، مدرسه را به نام شهدا مزین کرده و گل کودکان را با یاد شهدا عطر آگین می نماییم. در سالن دبستان یادمانی برای شهدا و دفاع مقدس می سازیم و تابلو ها را با تصاویر شهدا، خصوصا شهدای نوجوان متبرک می سازیم. از شهدا می گوئیم . از اهدافشان، خاطراتشان و وظیفه خودمان و کودکانمان را در قبال ایثارشان یادآور می شویم.

هفته دفاع مقدس می گذرد. عکس ها و آذین بندی ها به دروون جعبه ها منتقل شده و در یکی از کمدهای مدرسه برای استفاده در سال های بعد نگهداری می شود . و اگر خیلی دوست شهدا باشیم در دهه فجر هم یادی از آن ها می کنیم. اما آیا کافیست؟ حتی اگر هر روز سال را به نام هفته دفاع مقدس بنامیم کافیست؟ فرمانده ناحیه مقاومت بسیج بافق می گوید: هدف از برپایی یادمان و یادواره ها برپایی یک مجلس صرف نیست. بلکه باید بتوانیم راه و روش و تفکر شهدا را در جامعه نهادینه کنیم[i]. پس هدف ما باید نهادینه کردن راه وروش و تفکر و رسم شهدا باشد و این مهم بدون تداوم ناممکن می نماید. چه بهتر که از سال های ابتدایی تحصیل و در حقیقت آغاز ورود رسمی کودکان به جامعه و در مدرسه که محل پرورش روح و روان کودکان است بنیان نهاده شود تا کودکان که آینده سازان ایران اسلامی هستند هر چه بیشتر با سبک زندگی شهدا آشنا شوند. پدران ما در انقلاب به دنبال عبور از تمدن غربی بودند اما ما امروزه به سمت سبک زندگی غربی پیش میرویم. بخاطر همین است که سخن گفتن از آن برهه از تاریخ کشورمان کمی دشوار است. برهه ای که بچه های جنگ در کنار هم زندگیِ زنده ای داشتند و واقعاً زندگی می کردند.راستی، نسبت سبک زندگی امروز ما با دوران دفاع مقدس چیست؟ چرا امروز شهدا از دلاوری ها و شهامت های شهدا می گوئیم؟ چه لزومی به بازگویی آن حادثه هاست؟ با پرداختن به آن سبک، آیا می خواهیم بازگشت به گذشته کنیم؟ نسبت سبک زندگی رزمنده ها با اقتضائات امروز در چیست؟ چه نیازی به برگزاری یادواره های دفاع مقدس و پاسداشت آن ارزش ها می باشد؟ آیا شهدا در امروز ما فراموش شده هستند؟

تاریخ دفاع مقدس حکایات عجیب و تکان دهنده ای از عشق راستین شهدا سراغ دارد که بهره گیری از آنها همچون چراغ هدایتگر مسیر درست زندگی را به جوانان بعدی نشان خواهد داد. پس مطالعه در تاریخ دفاع مقدس و احوالات و وصیت نامه شهدا سدی مستحکم در برابر جنگ نرم می باشد. در جهت الگو برداری از شهدا جا دارد سخن امام خمینی رحمه ا... علیه را که بعد از شهادت نوجوان شهید " حسین فهمیده" بیان نموده بود را مرور می نماییم:"رهبر ما آن طفل دوازده ساله ای است که با قلب کوچک خود که ارزش­اش از صدها زبان و قلم ما بزرگتر است، با نارنجک خود را زیر تانک دشمن انداخت و آن را منهدم نمود و خود نیز شربت شهادت نوشید.

اقدام پژوهی چگونه توانستم نظم و انضباط را در ساعت تدریس حرفه و فن سال سوم راهنمایی در کلاس برقرار کنم

فرمت فایل : ورد

تعداد صفحات :39

قسمتی از متن :

فهرست مطالب

چکیده. 4

مقدمه. 5

توصیف مسئله و وضیت موجود. 5

گردآوری شواهد 1. 9

تعریف مفاهیم و واژگان کلیدی. 9

یافته های علمی. 10

مشاهده. 12

پیشینه تحقیق:. 14

تجزیه وتحلیل و تفسیر داده ها. 15

ارائه راه حل  های پیشنهادی وبررسی راه حل ها  ( شواهد 2). 28

منابع. 33

چکیده

عده‌ای کنترل رفتار فراگیرندگان و تسلط بر عوامل رفتاری آنان را انضباط می نامند, برخی معتقدند؛ نظم و انظباط شامل هر نوع سازماندهی در محیط مدرسه و کلاس است، به نحوی که سبب افزایش یادگیری ‌شود.

پایبندی به ضابطه ها در یک گروه اجتماعی باعث تداوم آن می شود. انضباط، اخلاق کلاس درس است و بدون آن کلاس تبدیل به یک ازدحام یا غوغا می شود. (سی ام فلینگ، الیزابت پروس،1373 ، ص 80)

در سال تحصیلی اخیر  شاهد مسأله ی بی انضباطی بچه ها و مشکلات مدرسه که باعث آزار برخی همکاران می شد، بودم.

تقریباً هفته ای سه بار و هر هفته یکی از همکاران می نالید در حالی که از شدت عصبانیت گر گرفته بود از کلاسش وارد دفتر می شد و معمولاً هم از دانش آموزان کلاس سوم  می نالیدند و آن ها را دانش ‌آموزانی نفهم و بی انضباط می خوانند که به همه چیز توّجه دارند مگر درس و تکالیفشان و اینک آن ها هیچ احساس مسئولیتی در قبال وظایف تحصیلی و مدرسه خود ندارند و تنها برای گذراندن وقت به مدرسه می آیند و هیچ ارزشی برای زحمات معلم هایشان قائل نیستند.

خوشبختانه با راه کارهایی که در این پژوهش هم به آنها پرداخته شده ، توانستم تا حد زیادی این رفتارها را کنترل کنم و مانع تکرار مجدد آنها توسط دانش آموزان گردم.

اقدام پژوهی چگونه می توانم دانش آموزان مدرسه راهنمایی را به خوردن قرص آهن ترغیب کنم

فرمت فایل : ورد

تعداد صفحات :22

قسمتی از متن :

فهرست

چکیده : 4

مقدمه : 5

توصیف وضعیت موجود وبیان مسئله. 6

بیان مسئله. 7

تعریف واژگان. 7

ترغیب.. 8

قرص آهن: 8

شواهد1. 9

یافته های علمی.. 10

هدف کلی: 10

اهداف اختصاصی: 10

استراتژی ها: 10

نوجوانان باید برای پیشگیری از کم خونی فقر آهن به توصیه های ذیل عمل کنند: 13

پیشینه تحقیق : 15

تجزیه وتحلیل. 16

ارائه راه حل های موقت.. 17

انتخاب واجرای راه حل. 19

شواهد 2. 19

ارزیابی تاثیر اقدام جدید وتعیین اعتبار آن. 20

پیشنهادات.. 20

منابع ومآخذ : 21

پژوهی چگونه توانستم مشکل ناخن جویدن و استرس را در علی دانش آموز کلاس اول بهبود بخشم

فرمت فایل : ورد

تعداد صفحات :26

قسمتی از متن :

چکیده

جویدن ناخن یکی از عادات کودکان است که والدین را بسیار ناراحت و کلافه می کند. تحقیقات نشان می دهد که تقریباً ۳۸ درصد کودکان ۶ ۴ ساله ناخن هایشان را می جوند.این عادت تا ۱۰ سالگی به اوج خود می رسد و در مواردی تا ۶۰ درصد کودکان افزایش می یابد. همچنین بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران ۱۴ ۱۳ ساله است. ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود می رسد. جالب این که تقریباً ۲۰ درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و ۲۰ ۱۰ درصد این عده نیز تا بزرگسالی عادت ناخن جویدن را حفظ می کنند.اینجانب  محبوبه کاظمی دارای 24 سال سابقه تدریس در مقطع ابتدایی می‌باشم. شاکر خداوند مهربانی هستم که لطفش را هیچ‌وقت از بنده‌اش دریغ نمی‌ورزد و افتخار می‌کنم که بتوانم راهرو و ادامه دهنده راه انبیا و اولیای الهی باشم و نور دانش و توانایی را در این دانش‌آموزان میهن اسلامی شعله ور نمایم. در هفته‌های اول سال تحصیلی 94ـ 93 متوجه دانش‌آموزی به نام علی شدم که دائماً در حال جویدن ناخن بود. علی دانش‌آموزی به ظاهر ساکت، اما درونی طوفانی و متلاطم داشت. لذا مشاهده‌ی این وضعیت برایم خوشایند نبود. به خدا توکل کردم و از او خواستم تا با کمکش مشکل بنده‌ی معصوم‌اش را برطرف نمایم. در این زمینه در عوامل به وجود آورنده مشکل علی چند فرضیه  مطرح شد؟ برای پیدا کردن جواب‌های فرضیه شروع به گردآوری اطلاعات کردم که علت اصلی اختلاف والدین و درگیری آن‌ها بود که علی برای آرام کردن خود و ابراز آن به ناخن جویدن روی آورده است، برای اصلاح رفتار آن اقداماتی از قبیل از 1ـ جلسه مشاوره با خانواده 2ـ مسئولیت دادن و شرکت دادن علی در کارها و فعالیت‌های گروهی 3ـ جلسه مشاوره با انجمن اولیاء و شورای دانش‌آموزی 4ـ معرفی علی به مرکز مشاوره شهرستان نهاوند  انجام گرفت که نتیجه آن باعث شد که علی عادت بد ناخن جویدن را کنار بگذارد و خودش هم به این مسأله پی برد که ناخن جویدن راهی برای حل مشکل نمی‌تواند باشد باید با فکر کردن و تلاش و کمک گرفتن از بزرگترها به حل مشکل خود بپردازد.

مقدمه

جویدن ناخن عادتی خجالت‌آور، ناپسند و از لحاظ اجتماعی غیرقابل قبول است که در کودکان شیوع بیشتری دارد و می‌تواند باعث عوارضی مانند کوتاهی غیرعادی ناخن‌ها، التهاب و عفونت اطراف آن و آسیب به رفتار خود فرد شود. کارشناسان علل مختلفی برای جویدن ناخن مطرح می‌کند. آنان معتقدند علت عمده آن، ناشی از ترس و اضطراب است. و روشی برای ابراز دلگیری‌ها و دلخوری‌ها باشد. هنگامی که کودک نمی‌تواند خشم خود را در مقابل ناکامی‌ها و محرومیت‌ها نشان دهد با جویدن ناخن آرامش موقتی پیدا می‌کند. که آثاری نظیر افت تحصیلی و کاهش اعتماد به نفس همراه دارد و لازم است والدین مربیان مدرسه بیشتر به این مسأله توجه کنند و به سادگی از کنار آن نگذرند. ما وقتی که فرزندانمان مریض جسمی می‌شوند برای سلامتی آنان تلاش می‌کنیم اما وقتی عصبی می‌شوند و پرخاشگری می‌کنند و افسرده می‌شوند و ... بر آنان فشار می‌اوریم و تحقیرشان می‌کنیم. برای این‌که کودکی به این اختلال رفتاری دچار نشود والدین باید رابطه‌ی خوبی با یکدیگر داشته باشند و محیطی آرام و بدون دغدغه برای فرزندان خود فراهم کنند. لذا اینجانب به عنوان آموزگار مدرسه تلاش کردم که تا با اجرای یک طرح اقدام پژوهی، رفتار یکی از آینده سازان کشور عزیزمان، را اصلاح نمایم تا شاهد موفقیت هر چه بیشتر دانش‌آموزان در عرصه‌های مختلف زندگی باشیم.

اقدام پژوهی چگونه توانستم مشکل اضافه وزن نازنین زهرا دانش آموز پایه دوم آموزشگاه را برطرف نمایم

فرمت فایل : ورد

تعداد صفحات : 27

قسمتی از متن :

چکیده :

با نگاهی به ارزیابی های تغذیه ای که در سالها و مقاطع متفاوت و مناطق مختلف کشور انجام شده متاسفانه مانند بخش های دیگر جامعه با طیفی از مشکلات تغذیه ای از سوئ تغذیه های ناشی از کمبودها (انرژی، پروتیین و انواع ریز مغذیها ) تا افزایش وزن و چاقی دانش آموزان به دلیل تغییر الگوی دریافت مواد غذایی و بیماری های ناشی از بیش خواری و بدخوری در سر دیگر طیف مواجه هستیم.

.نتایج تحقیقات بسیاری بر تاثیر تغذیه مناسب بر رشد جسمی و فکری مناسب تاکید داشته اند.ارتباط اثبات شده چگونگی تغذیه دانش آموز با میزان بهره هوشی ، ابتلا به بیماریها؛ پیشرفت یا افت تحصیلی و...نیازی به باز گویی ندارد.استفاده از فست فودها و غذاهای آماده و عدم تحرک کودکان و نوجوانان موجب شیوع اضافه وزن مفرط در بین آنها شده است.متاسفانه خانواده ها به جای اینکه مواد خوراکی و غذای سالم برای میان وعده مدرسه فرزند خود آماده کنند ترجیح می دهند غذاهای آماده و فست فودی به فرزندان خود بدهند در حالی که این نوع تغذیه ها موجب اضافه وزن بیش از حد آنها در سنین پایین می شود. اضافه وزن یکی از مشکلات تغذیه‌ای عمده به ویژه در کشورهای پیشرفته به شمار می‌آید به طوری که کلیه فعالیت‌های فرد را تحت تأثیر قرار داده و حتی از نظر روانی و احساسی او را دچار مشکل می‌کند. اما علاوه بر تعداد زیاد افراد اضافه وزن که در کشور وجود دارد، چندسالی می‌شود که کارشناسان سلامت در مورد زیاد شدن تعداد دانش‌آموزان چاق در کشور هشدار می‌دهند.مهمترین دلیلی که این کارشناسان برای این موضوع می‌آورند. با توجه به این که اضافه وزن در این سنین زمینه ساز اضافه وزن در بزرگسالی و عوارض مربوط به آن است و اهمیت این موضوع در این سالها تحقیقات زیادی در این مورد انجام شده است. اضافه وزن مفرط در بین دانش آموزان دبستانی شیوع یافته است.

اینجانب شیدا شفیعی مربی بهداشت آموزشگاه شهیده نوشین امیدی سعی دارم با توجه به راهکار های تغذیه ای و فعالیت بدنی مشکل اضافه وزن دانش آموزم نازنین زهرا را برطرف نمایم.

مقدمه

دانش آموز دچار مشکلات تغذیه ای علاوه بر رشد نا مناسب نمی تواند به توانایی فکری بالقوه خود برسد. نیروی انسانی که با ابتلا به این کمبودها یا مشکلات نمیتواند توانمند شود نمی تواند دانش فنی تولید کند. چرخه معیوب ناتوانی و عقب ماندگی تکرار می شود و بار مالی زیادی را به کشور تحمیل می کند.

بر اساس آمار وزارت آموزش و پرورش، 85 درصد از بوفه های مدارس کشور اصلاح تغذیه ای شده اند به گونه ای که در گذشته شاهد فروش تغذیه های ناسالم بودیم، اما خوشبختانه هم اکنون شاهد عرضه اغذیه های سالم در سطح بوفه های سطح مدارس هستیم.ولی باز هم می بایست توجه بیشتری به این قضیه بشود.

زیرا در آینده مشکلات زیادی برای حوزه بهداشت و درمان ایجاد خواهد کرد بنا بر این  باید در پیشگیری از شیوع بیماری های غیرواگیر ناشی از اضافه وزن و اضافه وزن در دانش آموزان اقدام کنیم.

: با توجه به اینکه پیشگیری مقدم بر درمان است، هم اکنون شاهد اختصاص حداکثر بودجه های سلامت کشور به بخش بهداشت نسبت به سال های قبل هستیم.وبا اشاره به رشد روز افزون  کم تحرکی و اضافه وزن دربین دانش آموزان از معلمان ورزش خواست برای ارتقای سطح سلامت دانش آموزان تلاش کنند.

دبیران تربیت بدنی مانند خود من  تغذیه نامناسب و  رشد روزافزون بازیهای رایانه ای را از عوامل کم تحرکی دانش اموزان دانست و بعضا  رقابت های تحصیلی دانش آموزان ، خانواده ها ومدارس نیز،  دانش آموزان را بیشتر مشغول درس نموده و از تحرک آنان کاسته است.  

اینجانب شیدا شفیعی  تصمیم دارم راهکار های تغذیه مناسب و ورزش را بر روی دانش آموز مورد نظرم بررسی نمایم.

بیان مسئله :

احساس رضایتی که بچه ها از خوردن غذا دارند، صرفاً برای رفع گرسنگی نیست، بلکه خود عمل غذا خوردن، در شرایطی برای بچه ها لذتبخش می شود. متأسفانه بسیاری از بچه های پرخور چون راه دیگری برای رسیدن به یک احساس خوب نداشته اند، به غذا خوردن روی آورده اند. اینها معمولاً از برقراری ارتباط با دیگران لذتی نمی برند، احساس تنهایی می کنند، غمگین هستند و احساس افسردگی دارند. بنابراین تنها راه رسیدن به یک حس خوشایند _ هر چند موقتی _ روی آوردن به «خوردن» است. غذا معمولاً گرم و نیروبخش است و «رضایت» به همراه دارد. معمولاً هم در خانواده های «زورگو» (Authoritherian) بچه ها وقتی احساس می کنند زورشان به کسی نمی رسد و به اصطلاح تنها مانده اند، با پرخوری در پی نوعی کسب رضایت برمی آیند. غذا به این بچه ها احساس نوعی امنیت می دهد. اما برای حل این مشکل ابتدا باید زمینه های روانی در خانواده را که به اینجا ختم شده حل کرد و سپس از راه های زیر وارد شد:

۱- هرگز به غذای او و خوردن و نخوردنش به اصطلاح «گیر» ندهید و توجهی نکنید. ۲- سپس با تهیه کتابی که میزان کالری غذاها را می سنجد و دادن آن به او و نیز با حضور فعال خودتان، به نوعی برنامه ریزی کنید که غذا خوردن همه اعضای خانواده به یک برنامه تبدیل شود؛ به این ترتیب که کاغذی نصب شود تا هر کس خواست هر چیزی را _ به غیر از آب _ بخورد، نام آن غذا و ساعت خوردن و میزان کالری اش را در آن برگه وارد کند. ۳- هر غذایی باید از ۱۵ دقیقه قبل به این لیست وارد و بعد خورده شود، از طرفی هر روز که می گذرد، می توانید این پانزده دقیقه را افزایش دهید. بدین ترتیب فرزند شما می آموزد که چگونه بر عمل خوردن خود کنترل خویش را به طور داوطلبانه اعمال نماید.

درصورت مشکل در خرید مرورگر خود را (موزیلا فایرفاکس , کروم یا اکسپلورر) یا بانک عامل خود را تغییر دهید